This story
was taken from Bulatlat, the Philippines's alternative weekly
newsmagazine (www.bulatlat.com, www.bulatlat.net, www.bulatlat.org).
Vol. V, No. 34, October 2-8, 2005
Poetry
Timplang Nestle
Ni Michael Francis C.
Andrada
Gumigising ka sa umaga,
Isinasalang ang takore't
Hinihintay na ito'y sumipol.
Tsaka mo ipahahagkan Sa
takoreng nakanguso Ang
tasang may pingas ang labi.
Pinagmamasdan mong lumangoy Ang
mainit at madilaw na tubig Sa
nag-aalburotong sikmura ng tasa.
Kukunin mo ang basong-tahanan Ng
instant na kape – marungis
Tulad ng pasmado mong kamay.
Sisilipin mo ang loob nito. Matutunaw Ang
paningin mo sa kapeng naging
Kapiranggot na kendi – namawis At
natunaw dahil sa init, namuo
Dahil sa lamig. Isasalin mo ang tubig Mula
sa tasa tungo sa baso. Lalabo Ang
tubig. Pagwawalayin mo Ang
magkapagkit mong mga labi.
Maiisip mo, kung nagkataong dugo Ang
kape, anemic ito. Maaalala mo Ang
plakard sa inyong piketlayn:
"There's blood in your coffee."
Pagdating sa planta, nakapinid Ang
mga tarangkahan. Pero bukas Na
bukas ang inyong piketlayn.
Paulit-ulit mong itinatanong sa sarili Kung
bakit laging matabang ang kape Sa
iyong tahanan. Maaalala mong minsan, May
nagbiro sa 'yo na sa pagtatrabaho Sa
kanilang kumpanya, ang kape mo'y tatapang. Pero
bakit ikaw at ang iyong mga kasama Ang
tumapang? Sasagutin mo rin ito:
Magbiro ka na sa lasing,
Huwag lang sa gising na gising. Posted by
Bulatlat © 2005 Bulatlat
■
Alipato Publications Permission is granted to reprint or redistribute this article, provided its author/s and Bulatlat are properly credited and notified.
Posted by Bulatlat