TULA (POETRY)

Hadlangan! VFA!

This poem was written by Gelacio Guillermo in 1998 in the heat of the debates on the Visiting Forces Agreement (VFA). Written in Filipino, this creates scenarios if the VFA were approved, a decision that the Philippine Senate eventually did in 1999. The recent case of the alleged rape of a young woman by six American soldiers in Subic, Zambales and the rape survivor’s quest for justice validate the points raised by the author, a former professor at the University of the Philippines (UP). The poem was first read on Sept. 4, 1998 at the UP Diliman campus during the launch of the Junk VFA Movement.

BY GELACIO GUILLERMO

Posted by Bulatlat

The G.I.s (government issue o sundalong Kano at Kana) were willing to travel far away and give their lives, if necessary, to secure the rights and freedoms of others. – Gen. Colin Powell (1999)

When you can kill the hell out of them there, goddamn, you feel real good. – Maj. Gen. James Hollingsworth (Byetnam, 1972)

Kill and burn – this is not time to take prisoners – the more you kill and burn, the better – Gen. Jacob Smith (Pilipinas, 1901)

Sinasabi nila, “Okey ang VFA”

Sabi naman natin, “Junk! Junk! Junk VFA!”

Si Erap, si Siazon, pati na si Orly’y

Kampi sa idea ni Clintong U.S.A.

Sa kasunduan daw ang makikinabang

Ay ang bayan nati’t mga kababayan

Ililigtas tayo sa sinumang dayuhang

Magbalak kamkamin ang ating kayamanan

Protektado tayo ng mga bisita

May bapor nukleyar, fighter planes at bomba

At hindi lang iyan, komersyo’y gagana

Dahil sa R and R, tiyak na may kita

Kay kitid mag-isip nitong mga lider

Inuuna muna kusina’t pridyider

Sunud-sunuran sa utos ng kumander

Ng Pacific Command, ang bulldog na Prueher

VFA, VFA, ano nga ba ito

Kundi isang sungay ng imperyalismo

Para tumagal pa pagpopoder nito

Sa saklaw ng rehiyong Asya-Pasipiko

Kung sa ekonomya’y may globalized APEC

At sa pulitika’y mayro’ng mga papet

Sa militar naman ay may mga base’t

Tropang Amer’kanong sanay manibasib

Sa mga eksersays kasama raw nila

Ang mga sundalo nitong ating bansa

Sasanayin sila batay sa doktrina

Ng imperyalismong gahama’t masiba

Sa gera-gerahan, tuturuan silang

Maniktik, lumusob, tumudla’t mambomba

Sakay ng submarin, war planes, salbabida

Sa tunog ng kanyon, walang pagkailang

Mainam siguro kung ang pagsasanay

Ay para humusay ang pwersang militar

Sa pagtatanggol ng ating kasarinlan

Laban sa anumang agresyong dayuhan

Pero ang totoo, ang mga sundalo’y

Gagamitin lamang pambala sa kanyon

Ng imperyalismong may sariling layon

Para patatagin ang poder sa reh’yong

Asya-Pasipiko, kasabwat ang Hapon

Kontrolin ang dagat, lupa’t himpapawid

Pagkat ito raw ang poder sa Pacific

N’un pa man at hanggang sa siglong kasunod

Sino ang kaaway na minamanmanan?

Dati’y Rusyang Sobyet, ngayon nama’y Tsina

Minsan nang nanakot nang imaniobra

Ang bapor panggera sa kipot ng Taiwan

Isa’y Independence, himpila’y sa Japan

Isa pa’y ang Nimitz, galing ng Hawaii

Dalawang modernong bapor de nukleyar

Lulan ay fighter planes at tropang pampatay

Tayo’y idadawit sa labanang bago

Ng superpawer sa ating mundong ito

Ang gera patani kung magkatotoo

Sinumang manalo, tayo’y talung-talo

Kalaban ng iba’y kalaban mo na rin

Kahit sa sarili’y walang kaya mandin

Umaastang siga tulad ng salaring

Namber wan sa mundo salang paninikil

At maasahan ba talaga ang tulong

Kung sakaling tayo’y gantiha’t lupigin?

Noong Second World War, sa Sydney nagtuloy

Si Douglas MacArthur, baya’y inihain

Sa mga Hapones, kaya’t tatlong taong

Tayo’y kinulata, binomba’t ginutom

Hanggang ang Maynila’y sintulad ng Warsaw

Sa pinsala, may aid ba sa rekonstruksyon?

Oo nga’t ang mga base’y nawala na

Pero Mutual Defense nananatili pa

Tratadong patuloy na nananalasa

Sa ating lupaing lugmok na sa dusa

VFA ay isang anak lamang nito

Para protektahan ang sundalong Kano

Sakaling mahuli sa kriminalismo

Ay di malilitis ng ating husgado

Paano nga naman ang mga biktima

Kung di mabibigyan sapat na hustisya

May laya ang Kanong gawin lahat nila

Lapastanganin man ating soberanya!

At hindi lang ito: saanmang daungan

Piliing magbase para magpasarap

Tiyak maghahanap ng magagahasa’t

Mapaglilipatan ng sakit at malas.

Bukas sa kanila ang dagat, pier, airport

Kalupaan, himpapawid, pati bundok

Isasapanganib ang lahat ng sulok

Dahi sa nukleyar, buhay nati’y lagot

Nawalan ng base, heto’t bumabalik

Ang sundalong Kano, bisita lang kuno

Pero kung umasta, ay! anak ng lintik!

Parang kanila na ang lahat ng pulo

At hindi lang pulo, pati mga puno

ng bayang mag-isip ma’y para ring Kano

Na ang inuuna’y ang galing ng dayo

Kaysa ang interes ng mga kadugo

Bukod sa VFA, nariyan ang ACSA

Dala ay listahan ng mga paninda

Modernong ‘roplano, riple, bapor, bomba

Modernisasyon daw ng ating puwersa

At ang forward basing nama’y magbibigay

Ng kapangyarihang bumase saanman

Para sa kanilang gera sa dayuhan

Sa Asia-Pacific o sa Middle East man

Wala na ang base, ano’t papayagan

Nating mamayagpag muli ang gahaman?

Wala itong dala kundi kahirapan

Di ba’t Okinawa’y pulubi ng Japan?

Laging tatandaan: noong Second World War,

Kung saan naroon ‘Merkanong militar

Tiyak iyong target ng kan’lang kaaway –

Pearl Harbor, Clark Air Base, Subic at Bataan

Ang sabi ni Erap, VFA okey lang

Siguradong hatid nito’y seguridad

Malayo pa’ng laban, Kano’y tataliba’t

Handang umupak sa sinumang kalaban

Kaya’t tuloy lamang ang sarap ng buhay

Tulog ma’y mayroong bulldog nagbabantay

Pero sobra na ang ating Pagkalingat

Di ba’t ang ‘Merkano ay bantay-salakay?

Kaya nga’t tutulan nang ubod ng lakas

Ang mga pakana’t baluktot na balak

Ng imperyalismo na magpapahamak

Lalo sa atin ngang kalagayang palpak

Ating ibasura ang salot ng bayan

At mga tratadong sa ati’y pampatay

Atin nang igiit kalayaang tunay

May sariling bait, marangal mabuhay

Posted by Bulatlat

BACK TO TOP ■  PRINTER-FRIENDLY VERSION  ■   COMMENT

© 2005 Bulatlat ■  Alipato Publications

Permission is granted to reprint or redistribute this article, provided its author/s and Bulatlat are properly credited and notified.