Dugo’t Punglo
(Alay sa mga napatay sa Hacienda Luisita) 

Ni Tata Raul G. Funilas
UP-Diliman 

Magkakasundo,

Ang dalawang panig;

Ang langit at ang lupa.

Walang napagkasunduan,

Ang langit ay natulog

Ng ubod himbing.

Ang lupa ay hindi,

Bagkus ito’y nagpuyat;

Upang pagputiking malapot

Ang natitigang nilang putik

Sa lupang sinilangan.

Nobyembre 16, 2004, alas tres y doce ng hapon,

Sinundo ni kamatayan sa naglulusak na putik

Ang mga sakadang doon na isinilang

Sa nilulusak nilang putik .

Doon na lumaki,

Bumalagat ang bisig

At kuminag ang ligating balat.

Si Jesus Laza, John David,

Jimmy Pastidio, Juancho Sanches,

Adriano Caballero Jr. at Jessie Valdez.

Nagkasundo silang hindi matitinag sa hanay,

Na magtatampisaw sa lupang kanilang pinagpuputik;

Kahit ang sumundo sa kanila’y si kamatayan.

Sa harap ng labing dalawang libong taong sakada,

Sa harap ng pitong daang pulis at batalyong militar;

Galing sa 69^th IB, bumuga ang apoy na susundo

Sa mga manggagawang bukid ng Hacienda Luisita.

Ang azucarerang hindi man lang nakatikim ng pangako,

Ang lupang tubuhang hindi nakatikim ng umiral na batas;

Ang batas na dapat ipamudmod sa mananabas ng tubo.

Ang lupang binungkal ng kanilang ninunong ulani’t

Arawin sa asyendang dinilig nila ng pawis.

Ngayon, dugo ang idinilig sa lupang walang batas,

Ang lupang hindi nasaklaw ng batas ng agraryo.

Nobyembre 20, 2004

Bulatlat

BACK TO TOP ■  PRINTER-FRIENDLY VERSION  ■   COMMENT

© 2004 Bulatlat ■  Alipato Publications

Permission is granted to reprint or redistribute this article, provided its author/s and Bulatlat are properly credited and notified.