Awit
para sa pamilya Nadera
May mga awit na
dumadaan at umaalis. May mga awit na namamahay at nananatili. Lahat ng
awit ay nag-uugat, sumasanga at kinakailangang maglaho.
AKDA NI ROLANDO B.
TOLENTINO
Bulatlat
Ang
awit, nilalamlam na parang bola ng makapuno na nilalaro sa bibig. Hindi
kinakagat o nginunguya, hinahayaang matunaw ang tamis. Unti-unti dahil
kay bilis ng sandali.
Ang
awit, iniindayog ang nakikinig, pinapatunton ang paraan para maunawaan ito.
Hindi kung papaano nagsasanib ang metro at ritmo, o ang pinagmulan at
impluwensya. Hinahayaang mamukadkad, tulad ng mga talutot ng kampupot,
ang sarili nitong kaluluwa. Hinay-hinay dahil kay bilis ng sandali.
Ang
awit, nakakapagpangiti dahil may alaalang sinasambit, tulad ng walang
lamang lata ng sardinas o punong balde ng tubig. Ginugunita ang sariling
ligaya at lungkot habang marahang idinuduyan ng nakaraan at kawalan, ng
kasalukuyan at kawalan. Marahan dahil kay bilis ng sandali.
May
mga awit na dumadaan at umaalis. May mga awit na namamahay at nananatili.
Lahat ng awit ay nag-uugat, sumasanga at kinakailangang maglaho. Ganyan
ang angking ugali ng mga natatanging awit.
Pamandalian, kagyat man kung dumating at mamaalam, ang awit ay mahika ng
sandali sa krisis na nakakapangpangulila.
Pero bakit mangungulila kung
nadamha na ang kaluluwa ng awit?
Bulatlat
9:19 ng umaga, 21 Disyembre 2006
------------------------------
(Ang maikling
kolum na ito ay nasa pormang dagli, na ginamit sa mga diyaryo sa panahon
ng kolonyalismo ng US sa Pilipinas. Ang moda ng dagli ay maaaring
dedikasyon, malasanaysay o malakatha. Maaari itong magkaroon ng lamang
pulitikal na siyang magiging palagiang laman ng kolum na ito.)
BACK TO
TOP ■
PRINTER-FRIENDLY VERSION ■
COMMENT
© 2006 Bulatlat
■
Alipato Media Center
Permission is granted to reprint or redistribute this article, provided
its author/s and Bulatlat are properly credited and notified.
