TULA (POETRY)
Kapag Pumula ang Araw sa Silangan
NI OLIVER CARLOS
Inilathala ng
Bulatlat
Kung paanong kinauuhawan ng mga uhay ng
palay
Ang kristal na hamog sa bukang-liwayway
Ang kung paanong sabik na sinasalubong
Kinakanlong ng mga bitak sa linang ng lupa
Ang agos ng tila nahihiyang tubig
Na titighaw at dadampi sa dibdib ng
sakahan
Alam kong hinihintay mo rin ako
Inang bayan¸ babalik ako
Tulad ng isang agilang magpapakupkop sa
init ng iyong pugad
ikampay man nang kay layo sa nagpupuyos na
hangin ang kanyang mga pakpak
Lakbayin man ang dawag ng mapagkanlong na gubat
At tawirin ang mga nagkulay dugong batis
sanhi ng digmaan
Sa iyong nawasak at naulilang dibdib,
babalik ako
Libong ulit man akong masugatan
Hangga’t makatitindig ay buong-giting na
aawit ang tangan kong baril
Pipilitin kong huwag malugmok sa kasukalan
Pipilitin kong makabalik
Dahil batid ko…
Tulad ng mga uhay ng palay na
kinasasabikan
Ang dampi ng masuyong hangin
Ang kristal na hamog sa bukang-liwayway
Nasasabik ka nang salubungin ang katuparan
ng isang pangarap…
Pangarap na balang araw, tulad nila’y
makababalik din ako sa iyong sinapupunan
At taas-kamao mong ipagbubunyi kasama ng
iyong mga anak ang iyong kalayaan…
Kapag pumula ang araw sa silangan.
Inilathala ng Bulatlat
BACK TO
TOP ■
PRINTER-FRIENDLY VERSION ■
COMMENT
© 2007 Bulatlat
■
Alipato Publications
Permission is granted to reprint or redistribute this article, provided
its author/s and Bulatlat are properly credited and notified.
