SELDA-Kabuhayan, Hindi Karahasan! (PR)

PAHAYAG SA MIDYA
6 Disyembre, 2010

Naninindigan ang mga drayber ng kuliglig, na marahas na dinispers at ikinulong noong nakaraang Disyembre 1, 2010 sa Maynila, para sa pagpapatuloy ng laban para sa aming karapatan sa kabuhayan. Mariin naming kinukundena ang marahas na dispersal ng mga miyembro ng Manila Police District sa utos ni Manila Mayor Alfredo Lim. Kitang kita sa telebisyon na ang mga miyembro ng pulisya ang nagwater-cannon, nagtapon ng teargas, nangaladkad, nambatuta at nang-aresto sa aming mga kasamahan. Kilala ang Manila Police District na mga pangunahing human rights violator at abusado, patunay na rito ang police brutality noong aming rally at ang pandarahas sa Tondo na nai-video noong nakaraang Agosto. Kilala si Mayor Lim bilang “Dirty Harry” ng Maynila, bagay na pinatutunayan niya sa bawat pahayag na hindi kumikilala sa karapatang pantao. Sa katunayan, hinahanap ng mga pulisya ni Lim ang mga kuliglig drivers na sumali sa rally noong nakaraang Lunes. Nakakadismaya na maging ang Commission on Human Rights Chair na si Etta Rosales ay kumakampi pa kay Mayor Lim. Ang mga pulis pa raw ang nasa katwiran dahil “preemptive response” lang daw ito. Ni isang bato ay hindi tumama sa mga pulis bago lumatay ang kanilang mga batuta’t kamao sa amin, paanong magiging pre-emptive response ito? Kahit hindi kami nakapag-aral, alam namin ang aming mga karapatan, CHR Chair Rosales.

Itinuring kaming mga basura, masahol pa sa mga hayop, at walang habas na tineargas, binatuta, kinaladkad, binugbog, binitin patiwarik, at ikinulong. Walang awang winasak at kinumpiska ang aming mga kuliglig, bunga ng aming marangal na pagtatrabaho. Maging ang aming mga pamilya, kabilang ang isang ina na may dalang sanggol ay dinahas at ikinulong. Kaya lamang naroon ang mag-ina dahil tanging ang kanilang kuliglig ay siyang bahay ng kanilang pamilya. Nasa gilid lamang sila ng rally site at hindi kasama sa rally, ngunit sila’y hinuli at ikinulong.

Inilunsad namin ang aming rally dahil naniniwala kami na kami ay may karapatan sa kabuhayan. Hindi kami pinakinggan kahit kailan ni Mayor Lim. Hindi kami kinunsulta sa inilabas niyang Executive Memo #16 na nagbaban sa aming bumiyahe sa lahat ng kalsada sa Kamaynilaan, kahit na ang kanyang opisina mismo ang nagbigay ng temporary permits sa amin para bumiyahe noong mga nakaraang buwan. Handa kaming pumaloob sa proseso ng pagkilala ng Manila City Hall para maregulate ang aming byahe kahit sa mga sidestreets ng Maynila at mabawasan ang trapiko sa mga mayor na kalsada ng Maynila. Ang masakit dito, kami na mga maliliit at mahihirap ang sinisisi sa trapik ng Maynila, habang naglipana ang iba pang moda ng transportasyon na higit na nakalilikha ng trapiko. Ni hindi ginagabayan ng matinong urban planning o remedyuhan ng matinong mass transportation ang Kamaynilaan. Kami ang sinisisi ni Mayor Lim para sa trabahong hindi niya ginagawa.

Handa rin kaming pumaloob sa proseso ng registration sa Land Transportation Office, dahil alam naming hindi sinlala ng polusyon ang nililika ng aming mga kuliglig kumpara sa mga naglalakihang bus, trak, dyip o mga pagawaan sa Maynila na matitindi at nakasasama ang mga usok na binubuga. Bakit pinipili lamang nila ang pagpapatawan ng Clean Air Act at kaming mga mahihirap ang sinisisi?

Ni hindi binigyan ng konsiderasyon ang aming panawagan na bigyan kami ng ikabubuhay kung sakaling i-ban ang aming pagbyahe. Marami sa aming mga mahigit 5,000 kuliglig drivers ay nagmula pa sa probinsya, kung saan walang trabaho at walang makain ang aming mga pamilya. Hindi kami tinulungan ng pamahalaan na makakuha ng hanapbuhay dito sa Maynila, kaya kami ang naghanap ng paraan para kami ay mabuhay nang marangal. Marami sa amin ay matatanda na, kaya hindi na kayang mag-padyak dahil sa tindi ng pisikal na lakas at pagod na kailangan dito, kaya nagkuliglig. May ilan din sa amin na dating mga anti-sosyal ang gawain para mabuhay, ngunit nagtrabaho sa pamamagitan ng kuliglig para mabuhay nang marangal.

Sabi ni Pangulong Noynoy Aquino, ang sambayanan daw ang kanyang boss. Ngunit sa dinaranas namin ngayon, sa kawalan ng pakiramdam ng kanyang gobyerno sa mga mahihirap tulad namin, parang kilala na naming kung sino ang kanyang totoong mga boss. Ni isang salita ay hindi namin narinig sa pangulong ito. Sino ba ang tunay mong boss, Pangulong Aquino, si Mayor Lim ba o kami? Ang mga mayayaman ba na nagbigay ng limpak limpak na pera noong kampanya mo o kami? Ang mga dayuhan ba na mga binisita mo sa Estados Unidos o kami?

Nasa Konstitusyon ng ating bansa na responsibilidad ng pamahalaan na tiyaking ang kanyang mamamayan ay namumuhay ng disente at mapayapa. Nasa konstitusyon din na karapatan ng bawat mamamayan ang disenteng hanapbuhay at ikabubuhay. Ito ay ninanakaw sa amin ni Mayor Dirty Harry Lim at ng kasalukuyang gobyerno ni Aquino. Nananawagan kami ng higit na pagkakaisa ng mga drayber ng kuliglig at ng mamamayan para ipaglaban ang karapatan sa kabuhayan. Nananawagan kami na kagyat na ibasura ang EO 16 at imbestigahan ang malaking pananagutan ng MPD at ni Mayor Lim sa marahas na dispersal sa aming rally. Lalahok kami sa kilos protesta ng mamamayan sa Disyembre 10, Araw ng Paggunita sa Karapatang Pantao.
—
The Samahan ng Ex-Detainees Laban sa Detensyon at Aresto (SELDA) – Philippines is an organization of former political detainees in the country. Founded in December 4, 1984, SELDA was initiated by former political prisoners during the Martial Law period. It works for the unconditional release of all political prisoners and humane treatment of those who are still in detention; for the advocacy on the conditions of political prisoners, the fundamental reasons for their arrest and detention, and their struggle for justice; mobilization of resources for political prisoners and their families; legislative actions on the indemnification and rehabilitation of political detainees; and promotion of partnerships and solidarity with organizations for the freedom and welfare of political prisoners and victims of tyranny.

Reference:

Fernando Picorro
Tagapagsalita, ALNAPEDKU