NI ROMMEL PIPOY LINATOC
Inilathala ng Bulatlat.com
Vol. VIII, No. 29, August 24-30, 2008
Hayaan mong isaysay ko ang pighating nararamdaman
Hatid ng palalong, baluktot na kasaysayan
Sino ang makakalimot sa litanya ng kamusmusan
Sinagpang ng bangungot, niluray ng kawalan.
Nag-ingayan ang mga pakakak , krus ay iwinagayway
Nagkunwaring nakikinig sa pagtalsik ng mga laway
Ilang Diyos pa ang aming tatawagin,
Para kayo ay magising sa pagkakalasing
Maraming buhay ang nilamanon, dalangin ang inyong tinugon
Lantad na panlilinlang ng mapagkunwaring pamahalaan
Ginagawang palipasan, inyong binindisyunan
Nasaan ang ipinangakong aming kaligtasan.
Sa sinukat na pag-imik, libong kaluluwa ang humihibik
Kumakalam na kalamnan, kulang ang kasulatan
Kailan mo ilalabas ang matibay na kasinungalingan
Ng mga buwitreng ganid, nilamon ng kapangyarihan.
Hala, sige magpatuloy kang pinipili ang totoo
Habang inaagnas ang piniling bersikulo
Ng lantad na katotohanang, nagpiyesta ang iilan.
Sa sariling mantika pinirito ang taumbayan.
Gusto kong manalagin ng mataimtim
Taos at lubos sa aking damdamin
Habang may natitira pa sa aking katinuan
Hahanapin ko ang Diyos ng kalayaan
Kaligtasan ay aking natagpuan
Sa gitna ng inaaping mamamayan
Hindi sa gusali ng nagbabanal-banalan,
Hindi sa bendisyung pinagkalunuran
Sa mainit na kalsada, langit ay ipaglalaban
Sa nayon at kabukiran bubuo ako ng tahanan
Habang sa kalunsuran , paraiso ay lilikhain
At sa ibayong dagat, kapatira’y papandayin
Maniniwala ako sa kabanalang hatid
Kung kalayaan ang kaniyang batid
Hindi rehas na bakal, kundi dalisay na buhay
Ang Kasiya siya sa mata ng may Likha…
Inilathala ng (Bulatlat.com)
**Si Rommel Pipoy Linatoc ay kasapi ng Migrante-UK. Kasulukuyang nagtututo at mananaliksik sa Univetrity of Winchester.
