March 8: A Manifesto

Kababaihan, Magkaisa! Labanan ang kahirapan at karahasan!

Isulong ang pambansa demokratikong pagbabago!

PAGKAIN, TRABAHO, SERBISYONG PANLIPUNAN, MABUTING PAMAMAHALA AT PAYAPANG PAMUMUHAY. Ito ang kagyat na panawagan ng kababaihang Pilipino para sa ating pamilya – sigaw sa gitna ng mga pangako ngayong eleksyon.

Sa kabila ng propaganda ng gobyerno na umuunlad ang ekonomya ng bansa, naghuhumiyaw ang katotohanan: TUMITINDING KAHIRAPAN!

Nanatiling walang lupang sinasaka ang masang magsasaka. Paparami ang manggagawang walang trabaho o kulang ang kita. Laksang bilang ang napilitang magtrabaho sa ibang bansa, mayorya ay kababaihan.

Naging permanente ang krisis sa kabuhayan. Patuloy ang pagtaas ng presyo ng batayang pangangailangan tulad ng langis, bigas, asukal, kuryente, tubig, atbp. Masahol pa, pinaboran ng gubyernong Arroyo ang mga dambuhalang korporasyon na nagmomonopolyo.

Para makaagapay sa krisis, kung anu-anong paraan ng pagtitipid ang ginagawa ng kababaihan para mapagkasya ang kakarampot na kita. Sa isinagawang sarbey ng Center for Women’s Resources (CWR), mahigit kalahati ang nagsabing napipilitan silang kumain ng isa o dalawang beses na lamang sa bawat araw.

Kung kapos ang badyet para sa pang-araw-araw na pangangailangan, saan pa kukunin ang gastusin para sa tirahan, pagpapaaral at kalusugan? Inabandona na ng gubyerno ang mga batayang serbisyong at ipinaubaya sa mga pribadong korporasyon para sa negosyo. Kinukurakot pa ang kakarampot na pondo ng gubyerno para sa serbisyo.

Sa tindi ng krisis sa lipunang mababa ang pagtingin sa kababaihan, higit lalong nagiging bulnerable sa karahasan at pagsasamantala ang kababaihang Pilipino.

Nananatili ang ganitong malalang sitwasyon dahil sa pagpapatupad ng gubyernong Arroyo ng mga patakarang maka-dayuhan at anti-mamamayan tulad ng deregulasyon, pribatisasyon at liberalisasyon. Lalong tumitindi ang mga patakarang mapagsamantala sa mahihirap na bansa tulad ng Pilipinas dahil sa di-malutas na krisis ng kapitalistang daigdig.

Ang krisis sa kabuhayan ay pinapayungan pa ng terorismo at karahasan. Ito ang sagot ng gubyernong Arroyo. Libu-libong mamamayan – kasama ang babae at bata – ang naging biktima ng paglabag ng karapatan. Ni isa sa mga berdugo ay hindi naparusahan bagkus nabigyan pa ng pabuya.

Pinalaganap ng rehimeng US-Arroyo ang ganitong kultura ng kawalanghiyaan. Tuloy, buong lakas-loob na nag-masaker ang alyado nitong mga Ampatuan ng 58 na tao kabilang ang 21 kababaihan na kalakhan ay inabuso muna bago pinaslang. Ito rin ang nagpalakas-loob sa AFP na iligal na arestuhin at detenihin ang 43 health workers sa Morong nitong Pebrero 6.

Wala na ‘nga yatang kakapal pa sa mukha ni Macapagal-Arroyo. Sa kabila ng pagkasuklam sa kanya ng mamamayan, tumatakbo pa ito bilang kongresista sa Pampanga para maging Speaker sa Kongreso at kalauna’y maging Prime Minister kung maigigiit nito ang charter change.

Marami pang maaaring maganap mula ngayon hanggang sa halalan. Kilala natin ang likaw ng bituka ng rehimeng Arroyo bilang garapal na mandaraya. Hindi malayong hindi matuloy ang eleksyon o ‘di kaya’y magkaroon ng failure of election lalo pa’t ang palyadong automated election system ay ipatutupad sa kauna-unahang pagkakataon. Kapag nagkagayon, maaaring manatili sa poder si Macapagal-Arroyo.

TAMA NA! SOBRA NA! Ito ang sentimyento ng kababaihan at mamamayang Pilipino. Hindi na dapat magtagal ang rehimeng patuloy na nagpapahirap at nandarahas sa kababaihan at bata.

Magpapatuloy ang malakas na kahilingan ng kababaihan at mamamayan na magkaroon ng tunay na pagbabago. Hindi sagot ang eleksyon para lutasin ang mga suliranin ng mamamayan. Pambansa-demokratikong pagbabago ang ating hinahangad at ipaglalaban: tunay na repormang agraryo na tutugon sa interes ng magbubukid na magkaroon ng sariling lupang sinasaka at pambansang industriyalisasyon na layon ang pagpapaunlad para sa mamamayan at hindi sa dayuhang monopolyo.

Makakamit lang ang tunay na pagbabago sa isang lipunang may demokrasya at paggalang sa karapatan ng lahat anuman ang kasarian, paniniwala at katayuan sa buhay.

Upang makamit ito, kinakailangang kumilos ang kababaihan kasama ng sambayanan. Buhay natin at ng ating pamilya ang nakasalalay. Kinabukasan ng susunod na salinlahi ang nakataya. Hindi tayo dapat magsawalang-bahala.

Sa militanteng tradisyon ng Marso 8, isulong natin ang pambansang demokratikong pagbabago, ang tanging kalutasan sa walang patid na krisis ng kagutuman, kawalan ng trabaho, kakulangan sa serbisyong panlipunan, korapsyon, paglabag sa karapatang pantao at karahasan laban sa kababaihan at bata.

Labanan ang krisis at pandarahas!

Isulong ang pambansang demokratikong pagbabago!

Ang Datos ng Katotohan:

·24% o 4.4. milyong kabahayan o 26.4 milyong Pilipino ang nakararanas ng kagutumunan (Disyembre 2009, Social Weather Survey)

·7 sa bawat 10 magsasaka ang salat sa lupa; aabot ng 30 milyon ang wala at kulang ng trabaho;

·Mahigit kalahati sa 8 milyong migranteng Pilipino ay kababaihan

·7.1% ang tinaas ng presyo ng pagkain at iba pang pangangailangan

·P252.46 sa bawat Pilipino bawat taon o 70 sentimos lamang bawat araw ang para sa kalusugan sa badyet 2010

·Para sa 2010, 3.7 milyon bahay ang pangangailangan, 500,000 sa Metro Manila ngunit ang badyet lang sa pabahay ay P3.5 bilyon lang

·5.6 milyong batang edad 6-15 ang out of school youth (schoolyear 2007-2008)

·Isang babae ang biktima ng kaharasan bawat oras

Itinuro ng kasaysayan ng Marso 8 Pandaigdigang Araw ng Kababaihang Anakpawis na tanging sa maalab, militante at sama-samang pagkilos ng kababaihan kasama ang sambayanan maipagwawagi ang ating mga batayang karapatan at kahilingan. Ngayon ang ika ? 100 taon simula nang kilalanin ang Marso 8 bilang pandaigdigang paggunita ng Araw ng Kababaihan sa ilalim ng Ikalawang Internasyunal sa Copenhagen, Denmark noong 1910.

Kalakhan ng kandidato sa darating na halalan ay mga tradisyunal na politiko na tanging pansariling interes lang ang kanilang bitbit. Kaya’t dapat nating siguruhin na ipagwagi ang ating tinig sa pagpapanalo ng mga tunay na lider ng masang Pilipino, mga lider na hinubog sa militanteng pakikipaglaban para sa sambayanan. Sa darating na halalan, ipagwagi natin ang mga progresibong party list tulad ng Gabriela Women’s Party at sina Liza Maza at Satur Ocampo sa senado.