ni Lionelle Andrew Duque Tan
Bulatlat.com
Naputulan kami ng kuryente kanina
Kaya inilabas ko ang gasera,
Ipinatong ko sa lamesa
At nagbasa.
Kay lalim na ng gabi,
Pero gasera pa rin ang nasa tabi,
Mga aklat na akin pang binili,
Makapag-aral lang nang mabuti.
Nagsusunog ako ng kilay
Para iahon sila nanay
Sa aming hikahos na buhay.
Hanggang sa abutin ng antok
At paupong nakatulog.
Kinagat ako ng lamok.
Gasera’y natabig at nahulog.
Gasera’y sumabog
At pinagmulan ng sunog.
Kung nakabayad lang sana si Nanay,
Kung hindi lang kami hirap sa buhay,
Kung hindi lang pinatay si Tatay
Dahil sa pagsigaw sa pagkapantay-pantay,
Kung hindi ko lang kailangan magsunog ng kilay
Nang makatapos at may
Maihaing konting tinapay.
At makasabay
Sa mga pagtaas ng presyo na walang humpay.
Hindi ko na sana kailangan ng gasera.
Hindi na.
Ngayo’y alam ko na
Ang kailangan na
Ay bala.
