Sa unang malas, mistulang seryoso ang administrasyon sa hangarin nitong maging isang world-class university ang U.P. Sa pamamagitan ng biswal na pagpapaganda, hangad nitong umangat ang ranggo ng pamantasan kapag inihanay na sa mga unibersidad sa ibang bansa, kahit man lamang sa Timog-Silangang Asya. Dahil katatapos lang ng sentenaryo, mukhang makatarungan nga na ayusin ang sira-sira at nabubulok na imahe ng pamantasan. Gayunman, dahil sa pagpapanibagong-hubog nito, mas halata ang mga nais nitong itago. Sa pagbabago ng arkitektura ng U.P., mas natitiyak na may nais itong burahing tradiksyon at kamalayan.
NI ROMMEL RODRIGUEZ
Inilathala ng Bulatlat
Kapag babagtasin ang kahabaan ng University Avenue, makikita pa rin ang nakadipang katawan ng Oblation bilang simbolo ng pagiging bukas ng unibersidad sa tradisyon nitong pagsilbihan ang mamamayan. Subalit ngayon, sa pamamagitan ng mga biswal na pagbabago na nagaganap sa pamantasan, unti-unti nang niyayakap ng oblation ang kanyang sarili kahit gawa sa kongkreto ang buo nitong katawan.
Marahil, hindi na lingid sa kaalaman ng karamihan ang nakikitang proyekto ng administrasyon na pagandahin ang biswal na katangian ng unibersidad. Nariyan ang pagpapalit ng daanan sa paligid ng academic oval. Sa mga labasan at pasukan ng mga sasakyan, nilagyan na ng tarangkahan ang mga ito bukod sa pagtatalaga ng mga guwardiya bilang pahiwatig ng pagpapahigpit ng seguridad. Sunod-sunod ang pagpapapintura ng mga kolehiyo at muling pinatingkad ang matamlay na kulay ng mga ito upang magmistulang bago ang mga nabubulok ng edipisyo. Idagdag pa ang pagpapalit ng mga karatulang pinalaki, bukod sa nagsulputang ng mga regulasyong nagbabawal sa mga maliliit at itinuturing na ilegal na transaksyon sa loob ng unibersidad. Nahihilo ang mga motorista sa pagsunod sa mga batas trapiko kapag nakapasok ng pamantasan ang kanilang sasakyan. Makikita na rin ang paggawa ng mga kalsadang sumusuyod sa kalooban ng pamantasan.
Sa unang malas, mistulang seryoso ang administrasyon sa hangarin nitong maging isang world-class university ang U.P. Sa pamamagitan ng biswal na pagpapaganda, hangad nitong umangat ang ranggo ng pamantasan kapag inihanay na sa mga unibersidad sa ibang bansa, kahit man lamang sa Timog-Silangang Asya. Dahil katatapos lang ng sentenaryo, mukhang makatarungan nga na ayusin ang sira-sira at nabubulok na imahe ng pamantasan. Gayunman, dahil sa pagpapanibagong-hubog nito, mas halata ang mga nais nitong itago. Sa pagbabago ng arkitektura ng U.P., mas natitiyak na may nais itong burahing tradiksyon at kamalayan.
Sa katapat na lupain sa Commonwealth Avenue, mabilis na naitayo ang U.P.-Ayala Land Techno Hub na dating tinutulan ng mga aktibista noong dekada nobenta. May pangako pa noon ang administrasyon na kapag ipinarenta ang mga buhag-buhag na lupain, hindi tataas ang tuition. Sa halip, mas magkakaroon pa raw ng sariling pondo ang pamantasan upang masuportahan nito ang pinansyal na pangangailangan sa pamamagitan ng pagpapatayo ng mga komersyal na establisyimento. Epekto ito ng galaw ng kapitalismo. Ang paglalagay ng techno hub malapit sa unibersidad ay senyales ng pagpapalawak nito ng teritoryo dahil sa unti-unti na itong bumabagsak at naghihingalo. Kaya, ang lakas-paggawa ng mga mag-aaral ang nakikita nitong pangunahing maaaring pagkunan ng tubo na itinatago sa likod ng pinasyal na tulong na iniaalok nito sa unibersidad.
