By REV. IRMA BALABA
UCCP MINISTER
Ps 116:1-2, 3-4, 5-6, 8-9;
Is 50:5-9a;
Jas 2:14-18;
Mk 8:27-35
Malaking bahagi sa populasyon ng Pilipinas ay binubuo ng mga mananampalatayang Kristiyano, bunga ng kolonyalismong Espanyol gamit ang kombinasyon ng krus at espada limang daang taon na ang nagdaan. Kaya sa taong ito ay ipinagdiriwang ng Kristiyanong komunidad, mga kapatiran mula sa Romano Katoliko at mga kasaping simbahan ng National Council of Churches in the Philippines ang 500 Years of Christianity. Mahalaga na ating ipagdiwang ang ating mga tagumpay- hindi lamang sa dami ng mga converts, hindi lang sa dami ng mga simbahang naitayo through “church planting”, hindi lamang sa laki at ganda ng mga church buildings, hindi lamang sa laki ng mga offering bawat misa, kundi pati na rin sa mahalagang ambag ng simbahan upang makapaglikha ng lipunan na masagana, mapagkalinga, makatarungan at mapayapa.
Kung paano ang ating mga simbahang lokal at mga parokya ay nararamdaman sa mga komunidad kung saan sila naroon. At sa kabilang banda, ang pagkilala at paghingi ng kapatawaran sa ating mga pagkukulang at pagmamalabis.
Ngunit bakit po ba sa kabila ng ating pagiging Kristiyanong bansa ay marami ang naghihirap habang iilan lamang ang kinikilalang “richest people” sa Pilipinas? Bakit po ba daan-daan na ang pinaslang na mga magsasaka, pambansang minorya (Katutubo at Moro), manggagawa, abogado, mamamahayag, doctor, mga taong simbahan, human rights defenders and peace advocates? Bakit po ba sa gitna ng pandemya na kung saan libu-libong buhay na ang nawala dahil sa kawalan ng maayos na plano at tugon ng gobyerno ay naggawa pa nilang mandarambong at magnakaw sa kaban ng bayan, sa halip na serbisyong panlipunan at ayuda para sa mamamayan? At bakit po ba sa lahat ng ito, tila ba may pag-aalinlangan pa ang mga mananampalatayang Kristiyano na tumindig para sa katotohanan at katarungan at upang tutulan ang laganap na kasamaan, pagsasamantala at pang-aapi ng mga nasa kapangyarihan? Saan na nga ba ang galing natin sa pag-awit ng “I have decided to follow Jesus, no turning back, no turning back” at “Where He leads me I will follow, where he leads me I will go” ?
Oo nga naman, ang mga mapagsamanatala at mapang-api sa ating lipunan, ang mga mandarambong at magnanakaw sa pera ng mamamayan, ang mga abusadong lingkod ng bayan ay nagpapahayag din naman sila na mga mananampalataya kay Kristo. Marami nga sa kanila ay humingi ng basbas sa mga pastor, pari at obispo ngunit naging mga alagad na ng demonyo nang makaupo na sa pwesto. Dahil sa maraming pagkakataon ginawa nilang kublihan ang kanilang pagiging “professing Christian” sa masasama nilang gawa. Na tila ba kaya nilang bilhin ang langit at mabayaran ang kapatawaran ni Kristo sa pamamagitan ng kanilang malaking donasyon sa simbahan, malaking tithes and pledges, pagbigay ng sasakyan sa simbahan, pagsponsor ng proyekto sa simbahan. At dahil malapit na naman ang eleksyon ay lalapit na naman sila sa mga religious leaders na may relatibong marami ang kasapi upang hihingi ng basbas at pabor. Paulit-ulit na mangyayari dahil HINDI YAPAK NI KRISTO ang ating sinundan kundi mapansariling hangarin at kapakanan.
Ngunit paano po ba nangungusap sa atin ang Salita ng Diyos sa linggong ito? Muling nagpapaalala sa atin ang ebanghelyo na sa maraming pagkakataon hindi yapak ni Kristo ang ating tinatahak. Na hindi lamang nasusukat ang pagiging Kristiyano sa pagpapahayag na tinanggap natin si Kristo bilang personal na tagapagligtas ngunit hindi naman nagbunga ng mabubuting gawa. Sa bawat pagkakataon na inuna natin ang ating sarili kaysa nakararami, sa bawat pagkakataon na pinili nating manahimik kung kinakailangan nating magsalita para sa mga inaapi at pinagsasamantalahan ay tiyak na lumihis tayo sa yapak ni Kristo.
Nanatiling tapat si Kristo hanggang kamatayan- ipinakita sa buhay ni Kristo na ang pagpapakain sa mga nagugutom, pagpapatuloy sa mga walang masisilungan, pagpapagaling sa mga may karamdaman, pagpapalaya sa mga nakulong na walang kasalanan at pagtulong sa mga mahihirap, ang pagpuna sa emperyo ay makatarungan at hindi kasalanan ngunit kinikilalang krimen ng mga nasa kapangyarihan.
Tandaan natin na si Kristo ay nakaranas ng matinding mga paratang, paniniktik, pananakot, pag-aresto, pagtortyur, at pagpako sa krus hanggang kamatayan. Ngunit muling nabuhay na muli kapiling ng mga ordinaryong mamamayan tulad ng mga magsasaka, manggagawa, mga ulila, byuda, mga aping kababaihan at bata. Sa katunayan, sila ang mga pinapahalagahan ni Kristo- silang mga minamaliit at pinagtatabuyan ng emperyo. Ang mga tulad nila ang dahilan ng kanyang pagsasakatawang tao upang maisulong ang kaganapan ng buhay para sa lahat at hindi lamang sa iilan.
Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad sa Marcos 8:34-36,
“Ang sinumang nagnanais sumunod sa akin ay dapat itakwil ang kanyang sarili, pasanin ang kanyang krus, at sumunod sa akin. Ang sinumang nagnanais na magligtas ng kanyang buhay ay mawawalan nito; ngunit ang mawalan ng kanyang buhay alang-alang sa akin at sa Magandang Balita ay magkakamit nito.”
Ito rin ay hamon sa bawat mananampalataya kay Kristo sa kasalukuyang panahon. Kaninong yapak ba ang ating sinusundan? Mga kapatid, sundin natin ang yapak ni Kristo- ang kanyang buhay at ministeryo hanggang sa tagumpay, nangangahulugan man ito ng banta at buhay man ay alay alang-alang sa ating pagmamahal sa Diyos, sa kapwa at sa bayan.
Siya nawa. 
Balik-Tanaw is a group blog of Promotion of Church People’s Response. The Lectionary Gospel reflection is an invitation for meditation, contemplation, and action. As we nurture our faith by committing ourselves to journey with the people, we also wish to nourish the perspective coming from the point of view of hope and struggle of the people. It is our constant longing that even as crisis intensifies, the faithful will continue to strengthen their commitment to love God and our neighbor by being one with the people in their dreams and aspirations. The Title of the Lectionary Reflection would be Balik –Tanaw , isang PAGNINILAY . It is about looking back (balik) or revisiting the narratives and stories from the Biblical text and seeing ,reading, and reflecting on these with the current context (tanaw).
