Saan Ko Ipadadala ang mga Bulaklak?

NI NOEL SALES BARCELONA
Inilathala ng Bulatlat

Saan ko ipadadala ang puting-puting rosal?
Ang sampagitang ang bango’y pawid ng hanging amihan?
Kanino ipagbibilin ang tinipong ilang-ilang
Gayong hindi mapagtanto ang iyong likmuan?

Saan ko ipadadala ang pulang mga rosas
Na aking pinitas habang nangangarap?
Saan iaabsang ang marikit na liwanag
Na aking tinipon sa bagwis-alitaptap?

Kanino ko sasabihin ang mga habilin
Gayong ang iyong tainga’y malayo sa akin?
Paano ipadarama ang ligaya’t dimdim
Samantalang ang palad ay hindi masaling?

Nasaan ka na nga ba, kabiyak nitong buhay?
Saan ka dinala nilang tampalasan?
Sa ilalim ng lupa o lalim ng karagatan?
O basta’t ibinagna sa gitna ng sukalan?

Nang ikaw’y ilayo niyong sukaban
Na nagkukunwang anghel ng kalangitan
Gayong ang bitbit ay sundang ng kapaitan
At tabak na kikitil sa iyong abang buhay!

Tanging gunita ang suot mong damit
Ang samyo ng katawang huling nadikit
Ang ngiti mong walang singtamis
Na biglang pinalis nang sikwatin ng lintik!

Ay! Ay! Nasaan ka na nga ba?
Bakit sa tawag, sagot ay wala ka…
Iniabsang sa hangin ang hibik ng pag-asa
Ngunit ang tugon ay lamig ng umaga…

Maging ang hatinggabi ay walang kibo
Maging ang bitui’y hindi mapaghulo
Kung saan ka isinubi, saan ka itinago
Bakit ang ala-ala’y laging sugat sa puso?

Ngunit hindi tutugot, hindi mapapagod
Hahanapi ka, buhay ma’y malagot!
Kahit na kalansay ang sa aki’y yumapos
Mamatamisin na’t kaysa di ka matuos!

Gayunman, ang pag-asa’y nag-uumulol
Ibig ang mayakap ay buhay na pinuon
Subalit kung bangkay na ang aking kinaon,
Sumpang sisingilin ang sa iyo’y lumuoy!

Lungsod ng Malabon
Oktubre 13, 2008; Alas-9:50 n.g.

(Inilathala ng Bulatlat)