Kung gayon, walang sexual risk sa HIV at iba pang sakit. Walang emosyonalidad, walang nasasaktan at masasaktan dahil malinaw na ang alituntunin ng magazine at kapitalismo: walang sabit, ang layunin ay higit pang padaluyin ang kapital. At hindi ito dadaloy kapag nanatili ang nilalang sa kanyang historikal na pagkatao, kailangan itong umalagwa, magfantasya tungo sa virtual na pagkatao. Kaya ang salin ng virtual sex ay purong kapital. Purong nasa pagdanas sa kasiyahan lamang, walang bahid ng pasakit at pighati, walang Catholic girl school guilt, walang aray.
Purong kapital dahil ito ang pag-alay ng katawan ng nilalang sa dambana ng kapital: mangarap madanas ang wala sa pinakaefisyenteng paraan. Sa virtual sex, total na pinagpaubaya na ang katawan sa kapangyarihan ng kapital. Kapital para makabili ng computer at internet time o renta nito, kapital para magkaroon ng avatar ang sarili bilang isang sexual at gitnang uring nilalang, kapital para pindutin ang log off na preferensiya, at muli pang makabalik sa historikal na panahon ng mismong kapital: makapasok sa opisina at pabrika, o makapasok sa paaralan at call center bilang lohikal na extensyon ng kapital sa pang-araw-araw.
Ayon sa ulat ni Atty. Dominador D. Buhain, ang statistika ng dami ng libro kada taon ay nagsimulang umalagwa noong 1996 (3,770 ISBN ang inisyu) at sa pagdanas ng krisis ng 1997, bumaba sa susunod na taon ang produksyon sa 4,326 ISBN’s kumpara sa 5,093 noong 1997. Ibig sabihin nito, konektado ang produksyon ng libro sa mas mahalagang ekonomiyang lagay ng bansa at mundo. Ayon naman kay Queena Lee-Chua, mas kaunti ang nagbabasa sa probinsya at yong galing sa publikong paaralan. Sa 2007 na ulat ni Lee-Chua, sinabing ang pagbabasa ng libro ay bumaba ng pitong porsyento, ang komiks ng 13 porsyento, ang diyaryo ng 14 porsyento, at ng magazines ng 15 porsyento. Bumaba rin ang bilang ng mambabasa sa lahat ng socioekonomikong grupo, maliban ang AB.
Dagdag pa rito, ang tinatagurian nang bestsellers sa publishing sa bansa ay mga textbook na may 50,000-80,000 kopya bilang printrun sa pribadong paaralan, at ang romance novels na may lumalabas na 20 titulong may 20,000 kopya kada buwan. Sa katunayan, ang pinakapopular na di-textbook na babasahin ay ang bibliya at romance novels.
Ang lumalabas din na fokus ng magazines at iba pang di-textbook na babasahin ay ang budget para rito. Ayon sa datos ng National Book and Development Board, 58 porsyento ay bumili ng di-textbook na babasahin na gumastos ng P200, 16 na porsyento ang gumasta ng lampas sa P1,000 at 38 porsyento ay galing sa classes ABC. Kung may library ka sa bahay, ikaw ay apat na porsyentong Filipino na mayroon ganitong pag-aari.
Ang akto ng pagbabasa at pagbili ng libro ay isang gitnang uring panuntunan kung gayon, kahit pa hindi aktwal na gitnang uri ang uring kinabibilangan ng mamimili. At ito ang perfektong nilalang hinihimok ng magazines at iba pang di-textbook na babasahin, ang higit pang palawakin ang ulta-sosyal na 58 porsyentong handang maglaan ng lampas P1,000.
Kung ang libro ay nagsasaad ng kultural na kapital, ang pagkakaroon ng personal na library ay katumbas na rin ng pangongolekta ng naka-laminate na diploma sa sala: bilang pandispley sa nakamit na intelektwal at kultural na kapital ng mga kasambahay. Kolektibo ang pagpupursigi kaya kolektibo rin ang pagkakamit ng gitnang uring status na nagsasaad ng pagiging shared breadwinner na function sa mga bahay.
Ang isinasaad na kaalaman ng libro at magazines ay ang kultural na literasi na kailangan ng isang gitnang uring mamamayan: mula kay Slavoj Zizek at Martha Stewart; Homer, Pierre Macherey at Bob Ong, lahat ay leveled of, isang sistema ng equivalence na nagpapahayag na di naman mahalaga kung ano ang kinokolekta (kinokonsumong libro) mo, ang mahalaga ay nangongolekta (kumokonsumo) ka.
Kaya sa kalidad ng personal na library, marami ay pandispley lamang. Pati ang magazines na masinop na inaayos sa sala, katabi ng photo album, bilang pandispley at pagsasaad ng simbolikong kapital ng nakatira sa bahay. At sa huli, ang mismong bahay na mayroong library at magazine stack ay isang maliit na domestikong altar sa dambana ng kapitalismo. (Bulatlat.com)
